Onrustige baby

Wanneer is een baby onrustig?

Vroeger werd de regel van 3 gebruikt: een baby moest minimaal 3 uur op een dag, meer dan 3 dagen per week en gedurende 3 weken huilen. Tegenwoordig is deze regel gelukkig niet meer van toepassing. Gelukkig, omdat niet elke baby op dezelfde manier huilt en het natuurlijk onzin is om een baby die 2 uur schreeuwt niet als huilbaby te bestempelen. Bovendien laten veel ouders het niet zover komen, geheel terecht. De vuistregel is nu dat het huilen volgens de ouders abnormaal moet zijn, ondraaglijk. Het gaat om de draaglast. Ook dat is geen ideale regel, want ouders die een lange adem hebben of erg goed kunnen troosten (lees: continu in de weer zijn met hun onrustige baby) zullen dan minder snel een huilbaby hebben dan ouders die direct ‘moord en brand’ schreeuwen. Het belangrijkste is dat je baby het zelf wel aangeeft en dat je het zelf ook echt aanvoelt dat het gedrag niet normaal is. Als je veel symptomen herkent, het gevoel hebt dat het allemaal zwaar is, je baby niet echt rustig is en het van kwaad tot erger gaat: dan heb je echt een onrustige baby.

Wat kun je doen?

Het is belangrijk eerst de oorzaak van de onrust te vinden. Het maakt immers nogal verschil of je baby last heeft van krampjes of een koemelkallergie. Je kunt alleen de beste oplossing geven als je weet waarvoor je deze geeft. Om te kunnen zien wat je baby  mogelijk plaagt kun je het Stappenplan bij Onrust volgen. Deze geeft je een duidelijk vermoeden van wat er aan de hand kan zijn. Zo kun je gerichter aan de slag of hulp vragen bij de juiste zorgverleners. Welke zorgverleners dit zijn, vind je ook terug in de lijst.

Hoe kun je dit doen?

Het belangrijkste is om niet alles tegelijkertijd te willen doen. De verleiding is groot, je wilt immers een oplossing en je wilt het snel. Maar als je verschillende dingen door elkaar doet kun je en de onrust vergroten en weet je niet  meer wat heeft gewerkt. Een ding tegelijkertijd werkt het beste. Richt je ook op een zorgverlener indien nodig en ga ook niet allerlei behandelingen gelijktijdig doen. Vertrouw op je gevoel en laat alle tips en adviezen verder links liggen. Vaak zijn deze tegenstrijdig en ze maken je onzeker. Je moedergevoel is niet voor niets meegeboren met je baby: deze klopt nagenoeg altijd. Kies een of twee mensen uit die je vertrouwt en gebruik ze als klankbord. Tot slot: wacht niet te lang met aan de bel trekken. Je kunt heel veel doen, van babymassage en bachbloesemtherapie tot osteopatie en inbakeren. Allemaal prima dingen, maar je moet ze gericht toepassen. Babymassage werkt bijvoorbeeld heerlijk als je baby tot rust moet komen, overprikkeld is. Het zal weinig zoden aan de dijk zetten als je baby pijn heeft. Daarom is het zo belangrijk eerst te achterhalen wat er loos is en dan pas voor de behandelingen te kiezen die bij dat specifieke beeld passen.

Waar je ook voor kiest: bedenk dat het ook erg belangrijk is zelf rust te nemen, waar mogelijk. Een vermoeid hoofd kan niet nuchter denken. Een gespannen moeder geeft een gespannen baby en aan ouders die compleet ‘op’ zijn heeft baby ook niets. Hoe moeilijk het ook is: cijfer jezelf niet compleet weg, zorg voor jezelf. Eet gezond, probeer af en toe diepe slaap te halen, rust als baby rust, beweeg en ga naar buiten. Schakel hulptroepen in voor alle dingen die je niet perse zelf hoeft te doen. En bedenk: het is tijdelijk, het gaat echt over en je bent goed bezig!