Valkuilen

Om baby’s goed te laten slapen, wringen ouders zich soms in vreemde bochten. Niet verwonderlijk, want als het werkt: waarom dan niet? Daar zit een kern van waarheid in, maar bedenk: vind je het ook goed als je dit keer op keer bij ieder slaapje en ook ’s nachts zou moeten doen? Waarschijnlijk niet.

Ook zijn er mispercepties over kinderen en slapen. Ukjes worden ten onrechte bestempeld als zijnde ‘wakkere typjes’ of er wordt gezegd dat ze alleen slapen als een van de ouders erbij is. Iedere baby heeft slaap nodig en ieder ritme is een ritme. Dus, als je baby gewend is geraakt om weinig te slapen doordat hij overprikkeld is, zal hij wakker overkomen maar eigenlijk doodop zijn. Als je baby gewend is in slaap te vallen met jou in de buurt, is dat zijn slaapritme.

Slecht slapen wordt vaak met de beste intenties gefaciliteerd. Denk daarbij aan rondrijden met je baby in de auto, je baby op je in slaap laten vallen bij ieder slaapje, heen-en-weer rondlopen en hem al wiegend en schommelend in slaap sussen. Omdat dit werkt, heel even. En dan ga je ermee door. Het nadeel van al deze trucen is dat ze maar tijdelijk werken. Wil je in een echt goed slaapritme uitkomen, dan moet je je baby rust en regelmaat gunnen, duidelijk en consequent zijn en op tijd en wakker in bed leggen.

Dat wil niet zeggen dat je hem links laat liggen of moet laten huilen, want juist bij onrustige baby’s moet je erg letten op een goede hechting (er zijn vaak hechtingsproblemen bij huilbaby’s, simpelweg omdat je toch anders met zo’n baby omgaat op een gegeven moment). De crux is dat je niet moet overdrijven, niet elke dag je uk in de draagzak (de hele dag) moet doen, niet alle slaapjes laat doorbrengen op je buik. De echte oplossing is dat je van de korte slaapjes in ieder geval betere slaapjes kunt maken. Je kunt op een aantal dingen letten: de standaardingen: is de luier schoon, is je uk niet ziek, zit het buikje vol? Zorg ervoor dat je je spruit niet te laat naar bed brengt: te moe is ook niet goed; zorg ervoor dat je een vaste routine hebt, zie regelmaat. Is je baby nog jong en slaapt hij vaak bij / op je (meestal door onrust of in slaap vallen tijdens de voeding)? Dan is de truc je baby neer te leggen op het moment dat de oogjes zwaar worden. Hij gaat dan bewust zijn eigen bedje in, maar is slaperig genoeg om de slaap te vatten. De neiging is om langer te wachten, totdat je baby echt slaapt. Op zeer jonge leeftijd wil dat misschien werken, maar op een gegeven moment gaan de oogjes wijd open op het moment dat het lijfje het matras dreigt de raken. Daarom is het beter eerder op bed te leggen.